ΠΑΤΡΑ: Οταν ο Γιάννης Σταυρόπουλος “τάϊζε” την πόλη… με τα πιο ζουμερά burgers – ΦΩΤΟ
Ένα γευστικό χρονογράφημα μιας πρωτοπόρας ελληνικής εταιρείας φαγητού, της Hambo (του Γιάννη Σταυρόπουλου), που αγαπήθηκε πολύ.
Για αυτό θα σας μιλήσω σήμερα. Για την γευστική ανάμνηση των Ηambo μέσα από την ξεθωριασμένη μνήμη ενός Πατρινού.
Το πρώτο κατάστημα άνοιξε το 1985 στην οδό Γούναρη δίπλα από το κινηματοθέατρο Πάνθεον ενώ λίγους μήνες αργότερα ανοίγει το δεύτερο κατάστημα στην κοσμική Αγ. Νικολάου απέναντι από τους κινηματογράφους Ιντεάλ και Ελίτ. Στο πατάρι του Hambo (πρώην Quick, για τους πατρινούς αναγνώστες) περάσαμε ένα μεγάλο μέρος των παιδικών μας χρονών , τρώγοντας το ζουμερό burger, τις τσακιστές τηγανητές ελληνικές πατάτες το κοτόπουλο πανέ και εκείνο το αλησμόνητο κλαμπ σάντουιτς. Μικρές στιγμές γεμάτες από την ανεμελιά της παιδικής μας ηλικίας πασπαλισμένες με την γευστική χρυσόσκονη των Hambo. Και η γεύση είναι πάντα εκεί χαραγμένη ανεξίτηλα στην μνήμη μας σχεδόν μισό αιώνα μετά Δεν υπάρχει βραδιά συμμαθητών η παλιών φίλων που να μην αναπολήσουμε τα επικά βραδιά που περάσαμε στο πατάρι του Hambo της Αγ. Νικολάου. Το 3ο και τελευταίο κατάστημα, άνοιξε στην Πλατεία Γεωργίου το 1991. Για πρώτη φορά στην ελληνική επαρχία εμφανίζετε σε τέτοια έκταση ποιοτικό φαγητό του δρόμου με πρώτες ύλες εφάμιλλες του οικογενειακού μας τραπεζιού αφού όλες οι προμήθειες έρχονταν καθημερινά από παράγωγούς και κρεοπώλες της Πάτρας. Το burger με τον νωπό φρεσκοκομμένο μοσχαρίσιο κιμά έβγαζε μια έντονη θύμηση ελληνικού μπιφτεκιού παρόμοια με την νοστιμιά ενός μπιφτεκιού μιας ταβέρνας. Αυτά τα οικεία γευστικά χαρακτηριστικά λοιπόν μαζί με την ταχύτητα του καινούριου, την καινοτομία και την φρέσκια εικόνα, ήταν που έκαναν τα Hambo ανάρπαστα και αγαπήθηκαν τόσο από το Πατραϊκό κοινό. Φωτεινοί μεγάλοι τιμοκατάλογοι με φωτογραφίες των πιάτων κρατούσαν κυρίαρχη θέση πάνω από τα ταμεία, προσωπικό με ομοιόμορφες στολές και μικρά γισοκάπελα σε εξυπηρετούσαν πάντα στην λογική του self service.
Καθώς έμπαινες στο μαγαζί με τα έντονα κίτρινα και κόκκινα χρώματα και το χαμογελαστό chefmobil ανθρωπάκι να σε καλωσορίζει, μια πρωτόγνωρη εικόνα σε πλημμύριζε. Το ονόμασαν salad bar. Μια πρωτοπόρα ιδέα για τα 80s, όπου σε μια μεγάλη γυάλινη βιτρίνα με πάγο, μεγάλα μπολ με διάφορα είδη οπωροκηπευτικών και λοιπών σαλατικών, αλλαντικά, τυριά αλλά και μακαρονοσαλάτες και πατατοσαλάτες σε περίμεναν να γεμίσεις το πιάτο σου σε προκαθορισμένη τιμή. Μεγάλος πρωταγωνιστής η σαλάτα του σεφ με εκείνη την γλυκιά παχύρρευστη με ροζ απόχρωση σάλτσα που περιχύναμε μέχρι να καλύψουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά.
Τα χρονιά πέρασαν, τα σουβλάκια κατέκλυσαν την αγορά ,οι γευστικές και διατροφικές συνήθειες του κόσμου αρχίσαν να αλλάζουν. Oι αλλαγές αρχίσαν να επηρεάζουν δραματικά, τα Hambo έως ότου το 2004 κλείνουν οριστικά και αποχωρούν από την Πατραϊκή αγορά παραμένοντας πάντα μια ανεξίτηλα χαραγμένη εικόνα στην μνήμη όλων όσων τα αγάπησαν.
