Η λύση για τις γυναικοκτονίες

Δύο γυναικοκτονίες μέσα σε λίγες ώρες στην Δυτική Ελλάδα. Και κάθε φορά στα πάνελ των καναλιών και στις μακροσκελείς συζητήσεις στο διαδίκτυο ακούγονται… τα σύνηθη. Τι δεν κάναμε σωστά… αν πρέπει να γίνει αυστηροποίηση του νόμου, γιατί δεν εφαρμόστηκαν τα ασφαλιστικά περιοριστικά μέτρα. Στην πράξη καθίσταται σαφές ότι… δεν μπορούν άπαντες να προφυλακίζονται. Αν υπολογίσουμε ότι κάθε μέρα μόνο στην Πάτρα καταγγέλλονται 3-5 περιπτώσεις λεκτικής ή σωματικής βίας, αυτό πρακτικά σημαίνει ότι μόνο στην αχαική πρωτεύουσα θα έπρεπε να έχουμε 5 προφυλακίσεις τη μέρα. Και με λεκτική βία? Και ποιος εγγυάται ότι η λεκτική βία δεν θα εξελιχθεί σε σωματική ή ακόμη και σε γυναικοκτονία; Η αντιμετώπιση είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Στατιστικά έχει αυξηθεί και ο αριθμός των γυναικών που πλέον τολμούν και καταγγέλλουν. Δεν το κρύβουν. Στην περίπτωση του Αγρινίου η ΕΛ.ΑΣ. έκανε ότι έπρεπε. Του πήρε τα όπλα, σχημάτισε δικογραφία, προφανώς τον απείλησε. Και εκείνος ανέβηκε στην Αθήνα, αγόρασε όπλο καο την σκότωσε. Θα μπορούσε να μην γίνει το κακό? Μόνο αν ο δικαστής είχε διατάξει στην πρώτη μήνυση την προφυλάκισή του. Δύσκολο όμως για έναν ανακριτή να λάβει μία τέτοια απόφαση. Αλλωστε σε κάποιες περιπτώσεις το ζευγάρι… τα ξαναβρίσκει και εμφανίζονται στο Δικαστήριο… αγκαλιά. Ισως η εξέταση κάθε περίπτωσης από ειδικούς ψυχαναλυτές που εύκολα θα μπορούσαν να αντιληφθούν τι είναι ικανός να κάνει ο κακοποιητής, να βελτίωνε την κατάσταση. Πάντα σε συνεργασία με την Εισαγγελία. Αλλά αυτά για την Ελλάδα είναι… όνειρα θερινής νυκτός. Θα αργήσουμε πολύ να τα δούμε…