ΠΑΤΡΑ: Οι συμφωνίες για μαύρη εργασία στην εστίαση

Είναι γεγονός ότι υπάρχουν αρκετά καταστήματα στην Πάτρα και στην ευρύτερη περιοχή που έχοντας κάνει μια άτυπη συμφωνία με τους εργαζόμενους τους δεν βάζουν τα ένσημα που τους αναλογούν.

Το μεγαλύτερο ποσοστό όμως από τους εργαζόμενους αυτούς, παίρνουν τα ένσημα που τους λείπουν σε χρήματα. Υπάρχουν επίσης και εργαζόμενοι στην εστίαση που εμφανίζονται ως τετράωροι, παίρνοντας τα αντίστοιχα ένσημα και τον μισθό στις τραπεζικές τους καταθέσεις, ενώ στην πραγματικότητα δουλεύουν οχτάωροι, με τα υπόλοιπα χρήματα να τα παίρνουν στην τσέπη «μαύρα» , χωρίς φαίνονται πουθενά.

Φυσικά, υπάρχουν και επιχειρήσεις εστίασης στην Πάτρα (και μάλιστα με διαδρομή πίσω τους) που δεν βάζουν καν ένσημα σε πολλούς από τους εργαζόμενους τους, ειδικότερα σε εκείνους που δουλεύουν κουζίνα και δεν φαίνονται πουθενά, πληρώνοντας τους όμως αρκετά καλά μεροκάματα, αρκετά πιο πάνω από τα όσα ορίζει η σύμβαση τους, ανάλογα με την ειδικότητα τους.

Το… όχι άλλο κάρβουνο που βλέπαμε στις ελληνικές ταινίες και ο εργασιακός μεσαίωνας δεν ισχύει επί της ουσίας, καθώς η «εκμετάλλευση» του εργαζόμενου από τον εργοδότη (τουλάχιστον του εργαζόμενου που έχει μια εμπειρία και σταδιοδρομία πίσω του) γίνεται με συμφωνία μεταξύ των δύο πλευρών, προκειμένου ο πρώτος να βγάλει περισσότερα και ο δεύτερος να καλύψει όσο είναι δυνατόν τις ανάγκες του καταστήματος του.

Τα κενά σε έμψυχο δυναμικό

Οι ανάγκες αυτές είναι μεγάλες και υπάρχει μια σημαντική έλλειψη σε έμψυχο δυναμικό στον κλάδο της εστίασης, γεγονός που ανεβάζει περισσότερο τους μισθούς και τις απαιτήσεις των εργαζομένων.

«Γίνονται τόσοι έλεγχοι στα καταστήματα εστίασης, δεν είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι να είναι ανασφάλιστοι και οι εργοδότες να ρισκάρουν να δεχθούν πρόστιμα από τους ελεγκτές τα οποία είναι ιδιαίτερα τσουχτερά» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος του ΣΚΕΑΝΑ, Τάκης Ματθαιόπουλος στον Max Fm μεταξύ άλλων.

«Άλλωστε το μεγάλο πρόβλημα στην εστίαση το έχουν οι εργοδότες και όχι οι εργαζόμενοι, με την έννοια ότι οι εργαζόμενοι μπορούν εύκολα να βρουν δουλειά, ενώ οι εργοδότες δεν μπορούν εύκολα να βρουν προσωπικό».

Το μέτρο της ψηφιακής κάρτας

Η αναρχία, όμως, στα εργασιακά της εστίασης (όχι ο μεσαίωνας), δηλαδή αυτές οι άτυπες συμφωνίες μεταξύ εργαζομένων – εργοδοτών, ισχύουν και αυτή την αναρχία είναι να την βάλει σε τάξη το μέτρο της ψηφιακής κάρτας η εφαρμογή του οποίου έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται και στον κλάδο των υπηρεσιών.

Με την ψηφιακή κάρτα ο εργαζόμενους θα έχει συγκεκριμένες ημέρες και ώρες που δουλεύει (δεν θα μπορεί δηλαδή να δουλέψει εφτά στις εφτά με 12ώρα αντί για 8άωρα για περισσότερα χρήματα, ένα καθεστώς που ισχύει στα νησιά), ενώ σε περίπτωση διαπίστωσης παραβάσεων τα πρόστιμα είναι τσουχτερά όχι μόνο για την επιχείρηση, αλλά και για τον ίδιο τον εργαζόμενο.

ΝΕΟΛΟΓΟΣ

Σχετικά Άρθρα